"Informatieplanning? Daar doen wij niet aan!"

Vandaag de dag is het haast niet meer denkbaar: Het organiseren van de benodigde informatievoorzieningsproducten voor nu en in de toekomst en de afstemming ervan tussen gebruikers en leveranciers.

Bij het uitpakken van nog wat verhuisdozen met boeken kwam ik het befaamde boek "Informatieplanning; puzzelen met beleid en plan" tegen van Hopstaken en Kranendonk (1991). Verplichte kost tijdens mijn opleiding Bedrijfskundige Informatica. Dit boek brengt mij op de herinnering van een opdragcht die we n.a.v. de colleges voor dit vak in de praktijk moesten uitvoeren met als doel te onderzoeken in hoeverre de theorie in de praktijk werd toegepast.

Met een aantal mede-studenten kwamen we in gesprek met een automatiseringshoofd, verantwoordelijk voor de planning en organisatie van de automatisering, van een gerenommeerd internationaal opererende organisatie. Na wat discussie t.a.v. hoe informatiemanagement in deze organisatie georganiseerd was en wat er allemaal bij komt kijken kwam de betreffende persoon tot de slotsom met de uitspraak:  "Informatieplanning? Daar doen wij niet aan!". Wij waren stomverbaasd en gingen vertwijfeld met dit verhaal naar de docent met de vraag of we nu iets van hem voorgeschoteld kregen wat in de praktijk niet toegepast wordt.

Ook vandaag de dag zullen organisaties bestaan die een dergelijke uitspraak zouden kunnen doen. Informatieplanning is niet 'sexy'. De essentie van informatieplanning is echter niet dat er een document op tafel komt maar dat er op alle benodigde fronten discussie wordt gevoerd en (op beleidsniveau) afspraken gemaakt worden hoe ICT helpt om klanten passend te bedienen.

Herkent u dit of heeft u een andere mening? Laat het mij weten!

De informatiemanager als spin in het web

Wie zich verdiept in het vakgebied Informatiemanagement komt al snel uit bij de gevestigde namen op dit gebied: Abcouwer, Maes, Truijens, Hopstaken en Kranendonk. Het negenvlaks-model is daarbij het meest herkenbaar. Met de theorie op zich is niets mis. Het is zelfs goed bruikbaar in de analyse van de reeds bestaande informatiseringsprocessen binnen organisaties en het vaststellen van eventuele tekortkomingen (verbeterpotentieel).

Ook BiSL (Business information Services Library) is een beproefd raamwerk waarbinnen de link tussen de (strategische) behoefte aan informatiesystement en de uitvoering (tot en met het beheer) ervan bestuurd kan worden. De rol van de informatiemanager staat daarbij centraal.

In veel organisaties zien we de rol van de Informatiemanager als centrale spil tussen de gebruikers (demand) en de IT-organisatie (supply) divers geïmplementeerd. Soms decentraal bij de diverse bedrijfsonderdelen, soms rechtstreeks onder de CIO. In een enkel geval uitgerust met ruime bevoegdheden om alle aspecten van het informatievoorzienings-proces te besturen, soms helaas beperkt en daardoor inefficient en minder effectief.

In 2011 staat centralisatie van IT centraal. Niet alleen vanuit kostenbewustzijn (en operational excellence) maar ook om de klant verder centraal te stellen en die diensten aan te kunnen bieden waar de klant behoefte aan heeft (customer intimacy), en waarbij IT tegenwoordig een cruciale rol speelt.

Kijk eens in uw organisatie of de aansturing van IT en de kwaliteit van uw informatiesystemen deze strategie nog voldoende ondersteunt. Met een kritische blik zult ook U ongetwijfeld vaststellen dat het beter georganiseerd kan. Een schone taak voor de Informatiemanager dus!