Vandaag de dag is het haast niet meer denkbaar: Het organiseren van de benodigde informatievoorzieningsproducten voor nu en in de toekomst en de afstemming ervan tussen gebruikers en leveranciers.
Bij het uitpakken van nog wat verhuisdozen met boeken kwam ik het befaamde boek "Informatieplanning; puzzelen met beleid en plan" tegen van Hopstaken en Kranendonk (1991). Verplichte kost tijdens mijn opleiding Bedrijfskundige Informatica. Dit boek brengt mij op de herinnering van een opdragcht die we n.a.v. de colleges voor dit vak in de praktijk moesten uitvoeren met als doel te onderzoeken in hoeverre de theorie in de praktijk werd toegepast.
Met een aantal mede-studenten kwamen we in gesprek met een automatiseringshoofd, verantwoordelijk voor de planning en organisatie van de automatisering, van een gerenommeerd internationaal opererende organisatie. Na wat discussie t.a.v. hoe informatiemanagement in deze organisatie georganiseerd was en wat er allemaal bij komt kijken kwam de betreffende persoon tot de slotsom met de uitspraak: "Informatieplanning? Daar doen wij niet aan!". Wij waren stomverbaasd en gingen vertwijfeld met dit verhaal naar de docent met de vraag of we nu iets van hem voorgeschoteld kregen wat in de praktijk niet toegepast wordt.
Ook vandaag de dag zullen organisaties bestaan die een dergelijke uitspraak zouden kunnen doen. Informatieplanning is niet 'sexy'. De essentie van informatieplanning is echter niet dat er een document op tafel komt maar dat er op alle benodigde fronten discussie wordt gevoerd en (op beleidsniveau) afspraken gemaakt worden hoe ICT helpt om klanten passend te bedienen.
Herkent u dit of heeft u een andere mening? Laat het mij weten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten